تاریخچه
توسعه ترایزول یک پیشرفت مهم در زیست شناسی مولکولی بود زیرا امکان جداسازی کارآمد RNA را فراهم کرد، که قبلاً یک فرآیند چالش برانگیز بود. قبل از ترایزول، جداسازی RNA به طور معمول شامل روش‌های فشرده کار مانند اولتراسانتریفیوژ یا سانتریفیوژ با گرادیان چگالی CsCl بود. این روش‌ها زمان‌بر بودند و اغلب مقادیر کمی RNA تولید می‌کردند.
در اوایل دهه 1990، Invitrogen شروع به توسعه یک معرف جدید کرد که جداسازی RNA را ساده می کند و بازده را بهبود می بخشد. نتیجه ترایزول بود که در سال 1994 به بازار معرفی شد. ترایزول به سرعت در بین محققان محبوبیت یافت زیرا استفاده از آن آسان، کارآمد بود و می توانست RNA با کیفیت بالا را از انواع بافت ها و انواع سلول جدا کند.
انواع متفاوت
انواع مختلفی موجود است، از جمله:
- Trizol LS
- Trizol Reagent
- Tri reagent
Trizol LS یک نسخه اصلاح شده از ترایزول است که برای استفاده با نمونه های بافت کوچک و سلول های کشت شده طراحی شده است. این ماده از حجم کمتری از معرف استفاده می کند و سمیت کمتری نسبت به معرف تریزول دارد.
معرف ترایزول (Trizol Reagent) فرمول اولیه ترایزول است و امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. این برای استفاده با نمونه های بافت بزرگتر طراحی شده است و می تواند RNA، DNA و پروتئین ها را جدا کند. معرف Tri معرف مشابهی است که توسط یک شرکت دیگر به نام مرکز تحقیقات مولکولی ساخته شده است که می تواند RNA، DNA و پروتئین ها را نیز جدا کند.
اجزاء
ترایزول ترکیبی اختصاصی از گوانیدین ایزوتیوسیانات، فنل و مواد شوینده است. گوانیدین ایزوتیوسیانات یک عامل آشوب‌گرد است که پروتئین‌ها را دناتوره می‌کند و غشاها را مختل می‌کند و اجازه آزادسازی RNA، DNA و پروتئین‌ها را می‌دهد. فنل یک حلال آلی قوی است که به استخراج RNA و DNA از نمونه کمک می کند. مواد شوینده به حل شدن لیپیدها و غشاها کمک می کند و امکان لیز موثر سلول ها را فراهم می کند.
کاربردها
ترایزول در درجه اول برای جداسازی RNA از سلول ها و بافت ها استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای جداسازی DNA و پروتئین ها استفاده کرد، اگرچه روش های دیگر ممکن است برای این کاربردها کارآمدتر باشند.
ترایزول به ویژه برای جداسازی RNA مفید است زیرا می‌تواند سلول‌ها را لیز کند و پروتئین‌ها را دناتوره کند و به آزادسازی مؤثر RNA اجازه دهد. فرآیند جداسازی معمولاً شامل همگن سازی نمونه در ترایزول و به دنبال آن جداسازی فاز آبی حاوی RNA است. سپس RNA را می توان با استفاده از رسوب اتانول، کروماتوگرافی ستونی یا روش های دیگر خالص کرد.
ترایزول معمولاً در مطالعات تحقیقاتی برای بررسی بیان ژن، پیرایش RNA و سایر جنبه های زیست شناسی RNA استفاده می شود. همچنین در تنظیمات بالینی برای آزمایش های تشخیصی عوامل عفونی و اختلالات ژنتیکی استفاده می شود.
اطلاعات مفید دیگر
در حالی که trizol یک معرف به طور گسترده برای جداسازی RNA است، توجه به این نکته مهم است که محدودیت هایی برای استفاده از آن وجود دارد. به عنوان مثال، ترایزول می تواند سمی و خورنده باشد، بنابراین رعایت پروتکل های ایمنی مناسب هنگام استفاده از آن مهم است. علاوه بر این، ترایزول گاهی اوقات می تواند RNA تخریب شده تولید کند، به ویژه اگر نمونه با دقت مورد استفاده قرار نگیرد یا در طول فرآیند جداسازی در معرض RNases قرار گیرد. برای جلوگیری از آلودگی RNase، استفاده از تجهیزات و معرف‌های بدون RNase و کار در محیط استریل ضروری است.
یکی دیگر از محدودیت های trizol این است که ممکن است برای همه انواع نمونه ها مناسب نباشد. برای مثال، نمونه‌هایی که حاوی مقادیر زیادی پلی‌ساکارید مانند موسین یا گلیکوژن هستند، ممکن است نیاز به مراحل اضافی برای حذف این آلاینده‌ها قبل از جداسازی RNA داشته باشند. علاوه بر این، نمونه‌هایی که حاوی سطوح بالایی از پروتئین‌های متصل شونده به RNA هستند، مانند هیستون‌ها یا پروتئین‌های ریبوزومی، ممکن است به درمان‌های اضافی برای آزادسازی RNA نیاز داشته باشند.
با وجود این محدودیت ها، trizol به دلیل سادگی، تطبیق پذیری و کارایی، یک معرف محبوب برای جداسازی RNA باقی مانده است. استفاده گسترده از آن منجر به ایجاد تغییرات و اصلاحات بسیاری مانند Trizol Plus و Trizol LS شده است که برای بهبود کارایی و ویژگی جداسازی RNA طراحی شده اند.
نتیجه
ترایزول یک معرف حیاتی در زیست شناسی مولکولی است که فرآیند جداسازی RNA را متحول کرده است. این ترکیبی اختصاصی از گوانیدین ایزوتیوسیانات، فنل و یک ماده شوینده است که می تواند به طور موثر سلول ها را لیز کند و پروتئین ها را دناتوره کند و امکان جداسازی RNA، DNA و پروتئین ها را فراهم کند.
trizol سابقه طولانی در استفاده در تحقیقات و محیط های بالینی دارد و به دلیل سادگی، تطبیق پذیری و اثربخشی، یک روش محبوب برای جداسازی RNA باقی مانده است. با وجود مزایای فراوان، ترایزول برای همه انواع نمونه‌ها مناسب نیست و برای جلوگیری از آلودگی RNase و اطمینان از یکپارچگی RNA نیاز به رسیدگی دقیق دارد.
همچنین بخوانید:
نقد و بررسی‌ها
پاکسازی فیلترهنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.